Geride bıraktığım arkadaşlarımdan ayrılmak kolay değildi. Sevdiklerim, sevmediklerim, beni sevenler ya da sevmeyenler, herkesi çok özleyeceğimi biliyorum. Yazın uçuş yoğunluğu, kışın hava muhalefeti yoğunluğu derken geçirdiğimiz mevsimler, saatin dördünde uyanıp iki günün bitmesini iple çekerken, gececilik vardiyasında geçmek bilmeyen saatler… Apronda uçakların motor sesleri, araçların bitmek bilmeyen trafiği, alanda yolcuların telaşı derken yürüttüğümüz operasyonlar… Zamanla yarışmak, uçağı vaktinde kapamak, yolcuların isteklerini en kısa zamanda cevaplamak, problemleri çözebilmek, doğru kararlar ile işi başarılı bir şekilde sonlandırabilmek. Tüm bunların arasında havalimanına girdiğimiz anda unutmamız gereken kendi kişisel problemlerimiz, ailemizle, arkadaşlarımızla olan sorunlarımız, uykusuzluğumuz ya da yorgunluğumuz.
Yolcu Hizmetleri Memuru olarak çalışmak kolay değildir. Yaşadıklarınız, paylaştıklarınız, öğrendikleriniz, öğrettikleriniz; ağladıklarınız, güldükleriniz; hüzünlü, sevinçli günler, sanki hiç son bulmayacakmış gibi uzun gündüzler ve geceler. Kelimelerle ifade edemediğiniz duygular ve her şeye rağmen yüzünüzden eksik etmediğiniz gülümsemeler.
Yolcu Hizmetleri Memuru olmak üzerinizdeki üniformayı severek taşımak ve daima gülümserken kendi markanızı oluşturmaktır. Yürürken, otururken, kalkarken, konuşurken ve susarken yarattığınız imajı sürdürebilmek, sürekli geliştirebilmektir. Yolcu Hizmetleri Memuru olmak empati kurmaktır. Asla yaşamayacağınızı düşündüğünüz şeyleri yolcularla beraber yaşamak; bazen uçağı kaçırmak, bazen bagajınıza ulaşamamaktır. Yolcu Hizmetleri Memuru olmak iyi iletişim kurmaktır. Lisan bilmeyen insanları anlayabilmek, sarhoş olan yolcuyu sakinleştirebilmektir. Yapılan tüm yolculuklara eşlik ederken, kalmanın verdiği o sevinçle daima çalışabilmektir.
Yolcu Hizmetleri Memuru olan herkes bilir ki, yanınızdaki insan üç saat sonra Londra’da ya da Berlin’de, dört saat sonra Paris’te, on iki saat sonra Newyork’ta ya da Tokyo’dadır. Herkesin farklı bir yolculuğu, farklı vedaları, anıları, özlemleri, umutları ve sevinçleri vardır. Onlar giderken ve gelirken yüzümüzde aynı gülümsememiz, içten, samimi, duygulu… İçimizde var olan kıpırtı, yeni insanlara, yeni yolculuklara hazırdır. Hep bir sonraki için, asla kaybetmeyeceğimizi düşündüğümüz arkadaşlarımızla birlikte, yeni sabahlara, yeni akşamlara, yeni gecelere…
18 Mayıs 2016 tarihinde veda ettiğim Yolcu Hizmetleri Memurluğu’na, 6 yıl boyunca tanıdığım ve tanımadığım tüm çalışma arkadaşlarıma, yolu Atatürk Havalimanı’ndan geçmiş tüm yolculara, beni tanıyan ve tanımayan herkese sevgilerimle.
Bir Cevap Yazın