Havalimanında vardiyalı çalışma sistemini değerlendirerek katıldığım kurslardan bir diğeri İfsak Kısa Film Atölyesidir. 3 ay boyunca her cumartesi düzenli olarak derslere gittiğim, çalıştığım günlerde vardiya değişiklikleri yaparak gece gündüz hiç durmadan çalıştığım, okuduğum ve yazdığım, sürekli film izlediğim, dolu dolu geçirdiğim günlerim.
Teorik bilgilerin yanı sıra uygulamalı olarak kısa film çekme konusunda bilgi sahibi olduğum bu atölyede çok şey öğrendim. Yazılan hikayeler, izlenen filmler, sahneler, ışık, ses, görüntü, müzik… Bir araya gelen farklı karakterler, farklı düşünceler, farklı duygular ve kendi sahnesini tam da o sırada yazan ve yöneten Rıza Hoca. Onun eşliğinde atölye çalışmalarına katıldığınızda edindiğiniz bilgilerin film ile sınırlı kalmayacağını görüyorsunuz. Onun sahnesinde kısa sürede olsa oyuncu olduğunuzda, yaşadığınız hayatın kime ait olduğunu, hayatın aslında gerçekten var olup olmadığını da sorguluyorsunuz.
Peki kimdir Rıza Kıraç?
Google sayesinde kendisi hakkında yaş, eğitim gibi bilgileri; yazdığı kitapları, yönettiği filmleri, bu konularla ilgili verdiği tüm dersleri kolayca öğrenebilirsiniz. Beş dakika kadar vaktinizi alacak olan bu araştırma sonucunda elde ettiğiniz bilgilerle, yazdığı bir kitabı okuyabilir ya da yönettiği filmlerden birini izleyebilirsiniz. Ama içindeki patlamaya hazır bir bomba gibi her dakika kafasında yazdığı cümleleri ve sigarasından aldığı bir nefesle o cümleleri nasıl susturduğunu öğrenemezsiniz. Onunla göz göze geldiğinizde kendinizi ifade edeceğiniz kelimeleri bir araya getirememenin çaresizliğini de onunla tanışmadan bilemezsiniz.
Rıza Hoca, dersi sunuşuyla, yaptığı yorumlarla, bakışlarıyla, gülüşleriyle çok şey anlatır ve öğretir. Günlerce yazdığımız ve okuduğumuz hikâyeler, senaryolar, izlediğimiz filmler, sahneler ve her dakikamızda yeni bir bilgi, yeni bir tutku, her tartışmamızda ayrı bir heyecan… Hatırlıyorum, “Sonsuzluk ve Bir Gün”… İlk sahneleri, beyazlar; beyaz ev, beyaz perdeler, sonsuz bir deniz, puslu gökyüzü, beyaz elbiseli kadın… Ve ömrüm boyunca dinleyebileceğim, beni büyüleyen müziği. “Son zamanlarda, dünya ile tek bağlantım… Şu bilinmeyen karşı pencere… Bana hep aynı müzikle karşılık veren. Kim bu?”
Fatih Çalışkan’ın senaryosunu yazdığı “Kapılar” adlı kısa film çekimlerimiz, Fatih’in evinde başladı ve Eyüp Hastanesi odalarında devam ederek İfsak atölye binasının merdivenlerinde son buldu. Son bulmayan tek şey paylaştıklarımız, dostluklarımız ve hatıralar arasında yerini alan fotoğraflarımız oldu.
Kasım 2011 –Mart 2012 İFSAK
Bir Cevap Yazın