Gülaçtı Şen

Havalimanında sabah vardiyası çıkışlarında arkadaşlarla vakit geçirmek ve sohbet etmek için en güzel durağımız Florya sahiliydi. Atatürk Havalimanı’na yakın bir mesafede bulunan, deniz kenarındaki sessizliğiyle, yeşilliklerin arasındaki restoranlarıyla her zaman gittiğimiz ve sevdiğimiz Florya, iş çıkışında saat ikiden akşam yediye kadar oturduğumuz, çayımızı yudumladığımız ve huzur bulduğumuz bir yerdi. Fırsat buldukça gittiğimiz ve doyasıya sohbet ettiğimiz günlerimizi de “Florya’da Beş Çayı” olarak adlandırırdık.

Florya, Atatürk Havalimanı’nda çalıştığımız zamanlarda gittiğimiz en özel yerdi.  Bunun en önemli sebebi de üzerimizden geçen uçaklardı. Atatürk Havalimanı’na iniş ve kalkış yapan uçakları Florya sahilinde izlemek, havalimanında çalışan bizler için tuhaf bir duyguydu. Sanki havalimanında çalışmıyormuşuz, sanki daha önce hiç uçak görmemişiz gibi  uçakların inişini heyecanla izler, her inen uçakta da sevinirdik.

Havalimanında çalışırken uçakların inişini ve kalkışını izlemek mümkün değildir. Hızla akan bir operasyonun içerisinde yaptığınız koşturmaca, buna izin vermez. Ama Florya’ya geldiğimizde uçakları izlemek biraz gariptir. Çünkü bir uçağın inişinden kalkışına kadar tüm operasyonlarını ve bu operasyonun hiç kolay olmadığını bilirdik. Uçağın inişinden kalkışına kadar hazırlanışını, tekniğinden, temizliğine, hostesinden aşçısına kadar kaç kişinin çalıştığını, yolcular uçağa alınırken hangi sorunların yaşandığını, merkezden takip edilen tüm operasyondan, kulenin müdahalelerine kadar çoğu şeyi bilirdik. Bir uçağın uçabilmesi için büyük bir emek verildiğini ve bunda bizim de emeğimizin olduğunu bilmek gurur verirdi. Bu yüzden Florya’da her oturduğumuzda, farklı arkadaşlarla farklı zamanlarda edilen sohbetler hep aynı olurdu; havalimanı, uçaklar, yolcular, yoğun operasyon, vardiyalar…

Florya’da iş çıkışında oturduğumuz saatler, Atatürk Havalimanı’nda Amerika uçaklarının iniş saatleriydi. Gördüğümüz tüm büyük uçakların Amerika’dan geldiğini düşünür ve uçağın New York’tan mı yoksa Los Angeles’tan mı geldiği konusunda fikirler yürütürdük. Sonra başlardık tüm sorularımızı sıralamaya…

Acaba bu uçakta kaç yolcu vardır?

Yolcuların kaç tanesi bebek, kaç tanesi yaşlı ve genç.

Kaç tanesi transit, kaç tanesi tekerlikli sandalyeli yolcu…

Acaba bu uçakta özel yolcu var mı? VIP olarak bir bakan, milletvekili, ya da sınır dışı edilen bir yolcu?

Uçuş sırasında herhangi bir olay yaşanmış olabilir mi?

Acaba uçak zamanında mı iniyor?

Peki bu uçağı hangi personel karşılayacak?

O personeli tanıyor olabilme olasılığımız nedir?

Uçak iniş yaptıktan sonra ilginç olaylar yaşanacak mıdır?

Birbirimize hızlıca sorularımızı sorarken, neler yaşanabileceğini tahmin bile edemeyeceğimizi bilirdik. Çünkü havalimanında her gün farklı bir olayla karşılaşır, çok şaşırdığımızda ise bunun son olmadığını bilirdik. Havalimanında çalışmanın en güzel taraflarından biri, bizi ayakta tutan, sonucu iyi ya da kötü olsa da, dolu dolu öğrendiğimiz birçok şeydi. Yaşanan ilginç, duygusal, şaşırtıcı, öğretici olaylar; bir araya geldiğimizde ve konuştuğumuzda hayatımıza anlam katardı.

Florya’da denizi izlerken uçakların inişi izler, sorularımızı sorar, yaşadıklarımızı paylaşır ve içimizdeki yolculuğa çıkardık. Hepimizin hayalleri vardı ve bunların gerçekleşmesi için neler yapmamız gerektiğini planlardık. Yaptığımız işin iyi ve kötü yönlerini, olması gerekenlerle olmaması gerekenleri konuşur, var olan problemlerin çözümüne dair fikirler yürütürdük. Yorgunluğumuzu da konuşurduk uzun uzun. Sabah dörtte uyanıp işe gitmemizi, gece vardiyalarında sabaha kadar çalışmamızı, bedenimizin ve ruhumuzun yoğun iş temposuna ve vardiyalı çalışma sistemine ne kadar daha dayanabileceğini…

Florya’da sahilde yürürken, uçaklar hala iniş ve kalkış yapmaya devam ederken, her uçak inişinde havalimanında çalıştığımız için gururlanırdık. Yaptığımız işin ne kadar önemli ve değerli olduğunu anlardık. Her şeyin kırılma noktasına geldiği, pes edeceğimiz zamanlarda ise ayağa kalkar, kendimizi motive ederdik. Ve belki de sırf bu yüzden Florya’da oturmak bizi mutlu ederdi.