Gülaçtı Şen

“Erkek olmak bazen zor” diyen kişi, şimdi nerede, ne yapıyor, kimdir, ne iş yapar, kaç yaşındadır bilmiyorum; ama bakışları, konuşması ve söyledikleri hala aklımda. Üstelik hiç görmediğim karısının sözleri de…

Atatürk Havalimanı’nda Hotel Desk biriminde çalıştığım bir gece, Kıbrıs’tan İstanbul’a gelen tarifeli uçuşun geç gelişinden bağlantılı iç hat seferlerini kaçıran yolcular vardı. Bu yolculardan otuz beş, kırk yaşlarında olan bir yolcu, daha önce kimsenin talep etmediği ilginç bir şey istedi. Karısını aramamı ve ona kocasının Kıbrıs’ta değil, İstanbul’da olduğunu söylememi…

Biri sizden böyle bir şey istediğinde ne düşünürsünüz bilmiyorum; ama bunu isteyen birinin ilişkisinde, bir bayan olarak bu aramayı yapacak son kişi olduğumu düşünüyordum. Yolcu ise ısrar ediyor, havayolu şirketi yüzünden evliliğinin biteceğini; bu yüzden karısını aramamı, uçağın geç geldiğini, tüm Kıbrıs yolcularının otele alındığını ve hangi otelde kalacaklarını söylememi istiyordu. Hangi durumda, ne koşullarda olursa olsun güvenlik açısından dışarıya bilgi vermenin yasak olduğunu biliyor ve yolcuya açıklama yapıyordum. Tabi bu sırada yolcumuz çoktan telefonla karısını aramış, bir personel ile bağlantı kurmaya çalıştığını söylüyordu.

Bir erkek, iki kız olarak üç kişi çalıştığımız ofiste yolcunun talebini çalışma arkadaşlarıma aktardım. Diğer yolcularla ilgilenen arkadaşlarımla konuşmam bitmemiş ki; Kıbrıs yolcusu karısının ona inanmadığını, bu yaşananların da bir senaryo olduğunu düşündüğünü söyledi. Üstelik diğer yolculardan destek alıyor, onların arasında hiç çekinmeden karısına ve bana yalvarıyordu.

O an adama acımıştım; ama kadını böyle şüphelere düşüren önemli bir şey olmalı diye de düşünmeden edemedim. Telefonun ucunda hiç tanımadığım bir kadına ofisin numarasını verdim ve ofisi aramasını söyledim. Kadın ofisi aradığında telesekretere yönlendirilecek ve ofisin dahili numarası ile kocasının yalan söylemediğini anlayacaktı. Ama ofisin telefonu çalıp, kadınla konuşmaya başladığımda, onu inandırmanın kolay olmayacağını anladım.

Kadın kim olduğumu, ne iş yaptığımı, uçağın neden geç geldiğini, kocasının neden uçağa yetişemediğini soruyor ve daha vereceğim cevaplar bitmeden diğer soruya geçiyordu. Kocasının bir sonraki uçuşunun ne zaman olduğu, hangi otele gittiği, hangi araçla gideceği, otelden kaçta çıkacağı… Tanımadığım bu kadına, yolcuların güvenliği sebebiyle, sorduğu soruların cevabını veremeyeceğimi;  ama tüm işlemler bittikten sonra istediği bilgileri kocasından alabileceğini söyledim. Sorun şu ki, kadın hala kocasına inanmıyor ve bilgileri benden almak istiyordu.

Kıbrıs yolcusunun ve karısının tüm ısrarlarına rağmen soruları cevaplamadım. Bu şekilde devam eden bir konuşmada hiçbir yere varılamayacağını, uçağın geç geldiğini ve diğer yolcuların da işlemlerini yapmam gerektiğini söyledim. Kadın uçağın geç geldiğine, benim de havalimanında çalışan bir personel olduğuma ikna olduğunu; ama kocasının otele gideceğinden endişe duyduğunu belirtti.

Evli bir çift arasındaki, ilginç bulduğum bu ilişki için yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Kadına, kocası otele gittiği zaman, dilerse Hotel Desk’i aradığı gibi oteli de arayabileceğini söyledim. Kadın bu fikri çok beğendi ve bu şekilde Kıbrıs yolcusunu otele uğurladık. Tabi otele gitmeden önce de duygularını ifade etmeyi unutmadı ve  “Erkek olmak bazen zor” dedi.

2011 senesinde yaşadığım bu olay, hafızamdan çıkmayan olaylardan en ilginç olanıydı. Çalışma arkadaşlarımla birlikte, erkeklerin ve kadınların ilişkisini sorgulamamıza ve “Erkek olmak bazen zor mu?” sorusunu tartışmamıza sebep oldu. Tabi sonraki senelerde yaşadığımız, şahit olduğumuz ilginç olaylar da vardı. Ama bu olay, o an için çok hızlı gelişen, yoruma en açık, detayları bilinmeyen ve aklımızda hala soru işareti bırakan olaylardan en ilginciydi.